30 Nisan 2009 Perşembe

2 yaş sendromu

şu iki yaş sendromu ne acayip bişey…erken ergenlik diye de geçiyormuş. şimdi bu kadar uğraşıyorsak bundan on sene sonra neler yaşarız düşünemiyorum.
tamam, artık sen de bir bireysin, tercihlerin, becerilerin ve fikirlerin var. ama bu kadar da negatif olunmaz ki kardeşim...


- Zeynep bugün neler yedin
- Yemedim !!!

- Parka gidelim mi?
- Gitmeyelim!
- Tamam, sen bilirsin, istemiyorsan gitmeyiz.
- Gideriz!

- Aaa baksana ne kadar güzel bir resim
- Bakmam, güzel değil!!!

- Zeynepcim yemeğini yemediğin zaman büyüyemeyeceksin diye üzülüyorum.
- Üzülmüyosun!!!

- Zeynep resim yapmaya ne dersin?
- Ne demem!!!

gerçi hep lafta bu negatiflikler, dikkatini dağıtıp, biraz sabırla yola getirmek mümkün olabiliyor. ama bazen de “pes yani” demekten kendimi alamıyorum. acaba anti depresana mı başlasak.

1 yorum:

Adsız dedi ki...

Zeynepcim sabah sabah beni güldürdün canım benim ya.. Bi de Zeynep'in yüz ifadelerini de düşündüğümde tam komedi... Öpüyorum Seynep'i